Przybycie szczenięcia do domu...
Zazwyczaj szczenię trafia do nas w wieku 7- 8 tygodni. Jeśli kupiliśmy je w dobrej hodowli na pewno przez te parę pierwszych tygodni nasz telefon jest rozgrzany do czerwoności, bo z każdą minutą pojawia się sto nowych pytań i wątpliwości - "Pomocy! Co robić?." Bywa jednak, że nie mamy tak dobrego kontaktu z hodowcą, lub chcemy się zawczasu przygotować na to co nas czeka gdy w domu pojawi się mały pies. Oto kilka porad jak powinniśmy się przygotować na jego przybycie i jak radzić sobie w przypadku typowych wątpliwości.
W co zaopatrzyć się przed przyjazdem szczeniaka?
Podstawowe wyposażenie, jakie należy zakupić to: miski na wodę i jedzenie (najpraktyczniejsze są metalowe), obroża i smycz. Jeśli hodowca nie przekazał nam informacji o sposobie odżywiania malucha, najlepiej zawczasu zakupić jedną z suchych karm przeznaczonych dla szczeniąt (zwykle oznaczane jako karmy "puppy"). Należy również zastanowić się, w którym miejscu umieścić posłanie malucha. Powinno być ono ciche i spokojne a jednocześnie niezbyt oddalone od miejsc najczęściej uczęszczanych przez domowników (często maluch jednak wybierze sobie zupełnie inne miejsce, spróbujmy jednak mu pomóc) Na początek za posłanie może służyć stary kocyk, czasami hodowca w ramach "wyprawki" przekaże nam taki, pachnący jeszcze domem rodzinnym i matką. Gdy już minie faza niszczycielska (niektórym nigdy nie mija J ) można zainwestować w legowisko, np. typu „ponton”, lub bezpieczniejszą i wygodną w utrzymaniu termomatę.
Jak przygotować dom na przybycie szczeniaka?
Szczenię podobnie jak małe dziecko łatwo może sobie zrobić krzywdę napotykając na niebezpieczne przedmioty i miejsca w naszym domu. W przypadku szczeniaka również nasz dom może znaleźć się w niebezpieczeństwie - szczególnie nogi od stołów, krzeseł czy nasz perfekcyjnie dotąd wypielęgnowany ogródek. Aby uchronić przed zębami szczenięcia meble i inne sprzęty w mieszkaniu, a grządki przed jego sprawnymi łapkami, dobrze jest zaopatrzyć się w zabawki i gryzaki (na przykład prasowane kości). Pamiętaj o schowaniu butów oraz wyciągnięciu z prądu lub zasłonięciu osiągalnych dla malucha wtyczek, kabli, schowaniu wszelkich niebezpiecznych przedmiotów łatwo nadających się do połknięcia. Zwróć uwagę na podłogi. Jeśli są śliskie, połóż na nie np. wykładzinę, co najmniej na czas intensywnego wzrostu szczenięcia. Jeśli przez okres trwania kwarantanny szczenię będzie musiało załatwiać się w domu, zaopatrz się w coś, co posłuży za toaletę. Do wyboru masz gazety, podkłady higieniczne (dostępne w sklepach zoologicznych i aptekach) bądź coraz bardziej popularne pieluchy dla szczeniąt. Bez względu na to, co wybierzesz, będziesz potrzebować tego bardzo dużo. Osoby o wrażliwym zmyśle powonienia mogą zaopatrzyć się również w jeden z dostępnych na rynku neutralizatorów „psich” zapachów. Do dezynfekcji podłóg nie używaj środków chemicznych. Lepiej zaopatrz się w niegroźne dla szczenięcia a równie skuteczne preparaty aktywne biologicznie.
Jak przygotować siebie i rodzinę na przyjście nowego domownika?
Do przyjścia nowego domownika powinna przygotować się cała rodzina, zwłaszcza, jeśli w domu są małe dzieci. Już na kilka tygodni przed przybyciem szczenięcia rozmawiaj z dzieckiem o tym, jak ma traktować malucha. Przede wszystkim, dziecko nigdy nie może być pozostawione z psem bez nadzoru dorosłego. Powinno od pierwszych dni mieć świadomość tego, ze pies nie jest zabawką a czującym stworzeniem. Zapoznaj dziecko z mową psa, szczególnie z sygnałami ostrzegawczymi. Powiedz dziecku jak może się z psem bawić, a w jaki sposób zachowywać się nie powinno. Wybierzcie się razem po szczenięcą wyprawkę, pozwól dziecku dokonać wyboru zabawek, czy misek, poczuje się wtedy bardziej odpowiedzialne.
Wielki dzień, czyli wyjazd po szczenię. Co zabrać ze sobą?
Po pierwsze miseczkę i wodę jak również smycz i obrożę. Najlepiej po szczenię wybrać się samochodem tak, aby można było robić postoje o dowolnych porach, najczęściej w odstępach 1,5-2 godzin. Samochód odpowiednio zabezpieczyć przed ewentualnymi „wypadkami”. Przez całą drogę szczenię powinno mieć „towarzystwo” człowieka, aby droga do domu (niejednokrotnie bardzo długa) była jak najmniej stresująca.
Wreszcie razem i…….. Co dalej?
Należy pozostawić szczenię w świętym spokoju, pozwalając mu obwąchać i poznać każdy kąt. Nie narzucaj mu się, nie tul i nie chodź za nim krok w krok. Daj mu jeść i pozwól iść spać, po podróży jest z pewnością bardzo zmęczone. Przez kilka pierwszych dni szczenię może być smutne, nie mieć apetytu, być apatyczne. To częsta reakcja na zmianę domku, zwłaszcza, jeśli szczenię jest już nieco starsze. Jeśli normalnie pije wodę i załatwia potrzeby fizjologiczne nie jest to objaw chorobowy. Należy spędzać ze szczenięciem dużo czasu (najlepiej przywieźć szczenię na początku weekendu, lub optymalnie na czas aklimatyzacji wziąć 1-2 tygodnie urlopu) mówić do niego ciepłym, spokojnym głosem, próbować inicjować zabawę i po prostu dać mu czas na oswojenie się z nową sytuacją.
Czym karmić szczenię?
Jeszcze przed przybyciem szczenięcia do domu zapytaj hodowcy, jaka karmę podaje i zakup ją. Nie należy zwlekać z zakupem większej ilości, zwłaszcza, jeśli karma zamawiana jest w sklepie internetowym, gdzie dostawa towaru często trwa ponad tydzień. Jeśli z różnych względów zależy Ci na zmianie pokarmu wybierz ten dobrej jakości (Premium, Super Premium) dla szczeniąt dużych ras i początkowo mieszaj obie karmy tak, aby zmiana nie była nagła. Jeśli decydujesz się na żywienie naturalnie (gotowane lub barf) musisz je koniecznie wzbogacać o witaminy i mikroelementy.
Jak często je taki maluszek?
Do 4-go miesiąca życia karmimy szczenię 4 razy dziennie, potem zaś zmniejszamy ilość posiłków do trzech i następnie – dwóch. Pamiętajmy - lepiej częściej, a w mniejszych porcjach. Należy także brać pod uwagę konieczność zapewnienia psu niezakłóconego odpoczynku po jedzeniu. Stosowanie się do tego zalecenia zminimalizuje ewentualne ryzyko wystąpienia skrętu żołądka. Jeśli pies nie zjada całej porcji od razu lub długo się zastanawia powinniśmy zlikwidować jeden posiłek lub dawać mniejsze porcje. Szczenię musi mieć stały dostęp do świeżej wody!
Biegunka, niestrawność, wzdęcie - częsta przypadłość szczeniaka.
Sensacje żołądkowe to częste przypadłości szczeniąt po przeprowadzce do nowego domku. Mogą być związane ze zmianą wody lub najzwyczajniej ze stresem. Jeśli malec nie jest osowiały i normalnie przyjmuje płyny a niedyspozycja trwa maksymalnie 1-2 dni, nie należy się przejmować.
Szczenię należy natychmiast zawieźć do weterynarza, gdy:
- jest osowiałe, osłabione
- nie pije wody
- nie wypróżnia się
- spożyło przedmioty, które mogłyby doprowadzić do zatkania jelita, Np. gąbka
Aby ułatwić przejście przez przewód pokarmowy rzeczy niejadalnych a z lubością spożywanych przez szczenięta podaj ziemniaki puree lub dodaj do posiłku siemię lniane. Pamiętaj, jeśli masz jakiekolwiek obawy związane ze zdrowiem szczenięcia odwiedź weterynarza lub zadzwoń do niego.
Jak uczyć szczenię czystości od pierwszych dni?
Przede wszystkim NIE KARAĆ! Karanie szczenięcia nie nauczy go czystości a jedynie może spowodować utratę zaufania, niepokój, lęk przed właścicielem a w najgorszym przypadku zjadanie odchodów i fobie. W razie „wpadki” najlepiej zachowywać się jak gdyby nic się nie stało i posprzątać wtedy, gdy szczenię nie będzie widziało.
Trzy absolutnie podstawowe ZASADY ułatwiające rozwiązywanie drażliwych kwestii:
Wyprowadzaj szczenię zawsze po: jedzeniu, zabawie i spaniu.
Staraj się przypilnować go, gdy będzie się niespokojnie kręcił. Szybko przenieś go na pieluchę (gazetę)/wynieś do ogrodu.
Pamiętaj o entuzjastycznej pochwale, gdy załatwi swoje potrzeby w odpowiednim miejscu.
Szczepienia, odrobaczanie… kiedy można wyjść na spacer poza dom ?
Szczenię zostaje zaszczepione po ukończeniu 6 tygodnia życia, należy je jednak nadal traktować jak „nieszczepione” tzn. unikać kontaktów z obcymi psami i dbać o zachowanie podstawowych zasad higieny. Najlepiej byłoby, aby szczenię stale przebywało w domu, a na zewnątrz wynoszone było na rękach. Dopiero w odstępie około tygodnia po trzecim szczepieniu może bez przeszkód wychodzić na spacery.
Wszystkie szczepienia i odrobaczenia, wraz z terminami kolejnych powinny być zapisane w książeczce zdrowia. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, skontaktuj się z hodowcą i weterynarzem.
O co jeszcze zadbać od pierwszych dni?
Jeśli dopiero planujesz zakup Berneńskiego Psa Pasterskiego lub właśnie zostałeś jego szczęśliwym posiadaczem, przeczytaj całą naszą stronę. Mamy nadzieję, że jest na niej wiele informacji, które przydadzą Ci się nie tylko na początku drogi, ale także w dalszym wspólnym życiu z psiakiem.
Nade wszystko: każdego psa trzeba od pierwszego dnia wychowywać. Konsekwencja powinna przyświecać Waszym kontaktom już od pierwszych dni razem. Pamiętaj, że słodkie i niewinne szczenię wyrośnie na silnego i dużego psa.
… i pomyśl co chciałbyś tak naprawdę robić z Twoim pupilem za kilka miesięcy. Bawić się? Spacerować? Wystawiać? Nad tym trzeba pracować odpowiednio od pierwszych dni w nowym domu, bacznie obserwować predyspozycje malca i uczyć się razem z nim!...
